Τασίας Κυριακοΰλια, το "ΜΟΤΙΒΟ". Το μαγαζάκι βρίσκεται στον κεντρικό δρόμο, 100 περίπου μέτρα ανατολικά της πλατείας. Στεγάζεται στο πέτρινο σπίτι όπου "έζησε, δούλεψε και στοχάστηκε ο Δημοσιογράφος και Ποιητής Γιάννης Κ. Ανδριτσάκης, ο αλησμόνητος Μοτίβος", όπως αναφέρει εντοιχισμένη πλακέτα πλάι στην είσοδο. Συναντάμε αρχικά τον Ηλία Ανδριτσάκη, αδελφό του ποιητή, που, μετά από μακροχρόνια επιχειρηματική δραστηριότητα στην Αμερική, έχει επιστρέψει μόνιμα στην Ελλάδα. Είναι ένας άνθρωπος ευγενέστατος, που θέτει πρόθυμα στη διάθεση μας τις ανεξάντλητες γνώσεις του για όλη τη νεώτερη ιστορία του χωρίου. Στην κατοχή του έχει ένα τεράστιο φωτογραφικό αρχείο παλιών αλλά και δικών του φωτογραφιών, τραβηγμένων ήδη από το 1950. Μας χαρίζει μια υπέροχη φωτογραφία των αρχών της δεκαετίας του 1930, με μέλη του τότε "Συλλόγου Κυριών και Δεσποινίδων των Τσιντζίνων". Ακούμε με μεγάλη ευχαρίστηση τις διηγήσεις του για πρόσωπα και πράγματα του παρελθόντος του χωρίου. Αναφέρουμε χαρακτηριστικά ένα περιστατικό κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου, όταν ο μεγαλοεπιχειρηματίας Δημοσθένης Διάκος, μετανάστης στην Αίγυπτο, θέλησε να εγκαταστήσει δική του τηλεφωνική γραμμή για να παρακολουθεί το χρηματιστήριο της Αιγύπτου. Ο διευθυντής της τότε τηλεφωνικής εταιρείας ρώτησε που είναι τα Τσίντζινα και όταν τα είδε στο χάρτη, είπε στον Λιάκο ένα ποσό αστρονομικό. - Θέλω το τηλέφωνο σε μια εβδομάδα, είπε ο επιχειρηματίας στον διευθυντή και, χωρίς δισταγμό, του έδωσε μια επιταγή με το ποσό. Προπολεμικά το χωριό είχε 12 ταβέρνες και το καλοκαίρι φιλοξενούσε τουλάχιστον 2000 άτομα, ενώ το χειμώνα είχε μόνον αγροφυλακές και οικοφυλακες. Τα Τσίντζινα επίσης ήταν έδρα του 8ου Συντάγματος της 9ης Ταξιαρχίας του ΕΛΑΣ, καθώς και έδρα Ανταρτοδικείου. - Όταν ήμουν 10 ετών, λέει ο Ηλίας, είχε έρθει στα Τσίντζινα ο Αρης Βελονχιώτης. Θυμάμαι ακόμα την εικόνα τον, έτσι όπως χόρευε στην πλατεία του χωριού, πριν από την |
![]() |
Εξαιρετική τριώροφη πετρόχτιστη οικία δίπλα στην πλατεία των Τσιντζίνων, με τα υπαίθρια τραπεζάκια του αντικρινού καφενείου δίπλα στο μεγάλο πλάτανο. | |
νικηφόρα κατά των Γερμανών "Μάχη τον Βουρλιά". Στη συντροφιά μας προστίθεται μια σημαντική πνευματική φυσιογνωμία του τόπου ο γιατρός, ποιητής, και δοκιμιογράφος Γιάννης Βουλουμάνος, που μας επιφυλάσσει την ιδιαίτερη τιμή να μας χαρίσει δυο από τα έργα του. Λίγο αργότερα καταφθάνει με φούρια ο Γιάννης Σπυρίδης, ο πασίγνωστος σε όλους Δάσκαλος, προσωνύμιο που του απεδόθη μετά την μακρόχρονη διδασκαλική του σταδιοδρομία. Λεπτός στο σώμα αλλά πληθωρικός στο λόγο, με ασημόλευκα μαλλιά και όμοια γενειάδα, ο Δάσκαλος είναι μια φυσιογνωμία ασκητική και συμπαθέστατη. Τα μονοπάτια του χωριού του οφείλουν πολλά, αφού υπήρξε πρωτοπόρος σε διανοίξεις και σηματοδοτήσεις, παράλληλα με τη βοήθεια του Συλλόγου Φίλων Τσίντζινων, του Ορειβατικού Συλλόγου Σπάρτης και του Δασαρχείου, του τοπογράφου - μηχανικού της ΤΥΔΚ Πα-ναγιώτου Παλιού και με την χρηματοδότηση της Ε.Ε. Πίνουμε ως αργά τα τσιπουράκια της Τασίας και καταστρώνουμε το περιπατητικό πρόγραμμα των επόμενων ημερών. |