 |
|
|
Το απέριττο εξωκκλήσι της Αγ. Μαρίνας (άνω), πρώτος σταθμός της θαυμάσιας πεζοπορικής διαδρομής, που έχει κατάληξη στην "Παναγία του Κελλιού" (αριστερά). |
|
|
Η ΠΕΖΟΠΟΡΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΣΤΗΝ ΑΓ. ΜΑΡΙΝΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΟΥ ΚΕΛΛΙΟΥ Εκτός από το σπηλαιώδες εκκλησάκι του Αϊ-Γιάννη, που δεσπόζει ψηλά, σκαρφαλωμένο στις απόκρημνες πλαγιές του, ένα άλλο εξωκκλήσι, λιγότερο εμφανές, διακρίνεται στην κορυφή ενός λόφου ανατολικά του οικισμού. Είναι ο ναίσκος της Αγ. Μαρίνας, ο πρώτος σταθμός μιας σηματοδοτημένης πεζοπορικής διαδρομής, που στη συνέχεια κατευθύνεται βόρεια, συναντάει την Παναγία του Κελλιοΰ και μετά, με νότια διεύθυνση καταλήγει και πάλι στον οικισμό.Ξεκινώντας από την πλατεία διασχίζουμε το χωριό ανηφορικά με Β κατεύθυνση. Μετά τα τελευταία σπίτια συναντάμε την άσφαλτο και σε μερικά μέτρα την αρχή του μονοπατιού προς τον λόφο της Αγ. Μαρίνας. Το μονοπάτι είναι καλοσχηματισμένο και όχι τόσο ανηφορικό, όσο του Αϊ-Γιάννη. Μετά από ένα
|
εικοσάλεπτο χαλαρού βαδίσματος βρισκόμαστε στο εξωκκλήσι με υπέροχη θέα σ' όλο το χωριό. Συνεχίζουμε ανηφορικά προς τα ΒΔ ακολουθώντας τη σηματοδότηση προς Κελλί. Σ' ένα ΙΟλεπτο περίπου βρισκόμαστε στην τοποθεσία "Ξερολάκα" ή "Λαζαραίικα", ένα ωραιότατο οροπέδιο με έλατα, κέδρα και παλιές καλλιέργειες. Ήδη απέναντι μας στα ΝΔ, πίσω από τον δασοσκεπή και βαθυπράσινο Πάρνωνα, αποκαλύπτεται η επιμήκης και ολόγυμνη κορυφογραμμή του Ταΰγετου, με την χαρακτηριστική οξυγώνια Πυραμίδα στο νοτιότερο του άκρο. Με κατεύθυνση ΒΔ διασχίζουμε το οροπέδιο και ανηφορίζουμε σε δάσος έλατων και πεύκων. Το μονοπάτι είναι καλοσχηματισμένο, η διαδρομή ωραιότατη, κάποια στιγμή περνάει κοντά από την "Πηγή τον Κελλιον", που μας ξεδιψάει με το δροσερότατο νερό της. Ήδη η πορεία μας γίνεται κατηφορική, ελίσσεται ανάμεσα σε μεικτό δάσος έλατων και πεύκων. Ένα ΙΟλεπτο περίπου αργότερα συναντάμε τον χωματόδρομο, που έρχεται από το χωριό, ενώ |